اجزای کفش مناسب

مهم ترین وظیفه کفش حفاظت از پا و ممانعت از آسیب رسیدن به آن است ولی متاسفانه بسیاری از کفش ها به پا آسیب میرسانند

اجزای کفش مناسب

جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳  ۰ نظر   ۸۰۶ بازدید

مهم ترین وظیفه کفش حفاظت از پا و ممانعت از آسیب رسیدن به آن است ولی متاسفانه بسیاری از کفش ها به پا آسیب میرسانند. کفش نامناسب یکی از علل مهم بسیاری از بیماری های پا است و می تواند موجب بروز بیماری هایی مانند انحراف شست پا، سائیدگی شست پا، میخچه، انگشت چکشی و فرو رفتن ناخن در انگشت شود. کفش جدای از زیبایی باید با دوام و راحت هم باشد.کی از مهمترین پوشاکی که سالانه هزاران نفر با خرید اینترنتی کفش برای آن هزینه میکنند. پای انسان، قلب دوم بدن اوست و مسلماً کفش هم به عنوان محافظ قلب دوم بدن، باید به اندازه کافی پا را از خطرات و آسیب‌های احتمالی مراقبت کند.

اما اگر کفش که خریده شده است، مناسب پا نباشد و به اصطلاح بعد از مدتی راه رفتن با کفش پاشنه پا، قوزک پا و یا زردپی پا درد بگیرد و آسیب ببیند. انتخاب کفش مناسب می‌تواند جلوی تمام این اتفاقات را بگیرد.

رویه کفش: رویه بیشتر کفش‌های موجود در بازار، از دو جنس مختلف است. آنها یا رویه‌ای از چرم طبیعی دارند یا از پلاستیک و چرم مصنوعی تهیه می ‌شوند. به تازگی هم بعضی از تولید کنندگان کفش، اقدام به زدن اسپری بوی چرم طبیعی به چرم‌های مصنوعی کرده و خریداران را در انتخاب کفش با مشکل مواجه می‌ کنند.

چرم طبیعی، به علت دارا بودن منافذ طبیعی در بافتش، امکان تبادل هوا میان بیرون وداخل کفش را فراهم آورده و به اصطلاح، باعث تنفس پا می ‌شود. به همین دلیل ساده، بهترین رویه برای کفش، همان رویه چرم طبیعی است. رویه مصنوعی کفش به علت عدم تبادل هوا، باعث بوی بد پا و عرق کردن بیش از حد آن می ‌شود.

– زیره کفش : زیره کفش‌های موجود در بازار دو نوع است.

۱٫ زیره پی او(po)

.۲زیره پی ‌وی ‌سی (pvc)

۱٫ زیره‌های کفش po، نسبت به pvc سبک ‌تر، راحت‌ تر و در برابر سایش مقاوم‌ تر بوده و دوام ‌شان بیشتر است. ظاهر این زیره‌ها، توپُر بوده و در حالت خم کردن، انعطاف‌ بیشتری دارند.

در هنگام خرید کفش، باید به این نکته دقت کرد که کف زیره نباید صاف باشد، بلکه باید آج ‌دار بوده تا از لیز خوردن جلوگیری کند. توجه به استانداردهای پنجه کفش در انتخاب آن بسیار مهم است.

– قالب ‌بندی کفش:

از نظر قالب ‌بندی، فضای پنجه کفش باید طوری باشد که به انگشت‌های پا فشار وارد نکند. کفش‌هایی که پنجه آنها باریک است، باعث می ‌شوند، انگشت‌های پا در کفش روی هم بیفتند. این کفش‌ها، انگشتان پا را تحت فشار قرار داده و آنها را بد فرم می ‌کنند. این امر در خانم‌ها شایع‌تر است. به طوری که انحراف شست پا در خانم‌ها، ۹ برابر آقایان است.

تنه کفش:

پوشیدن کفش نامناسب، تنگ و پاشنه بلند فقط به پاها آسیب نمی‏رساند، بلکه به زانو، کمر، استخوان‏های ستون فقرات و لگن هم آسیب وارد می‏ کند.

مورد بعدی تنه کفش است که در واقع چارچوب روی کفش بوده و دور پا را دربرمی ‌گیرد، کفش هم باید به راحتی در برابر فشارهای وارده، مقاومت کرده و شرایط آناتومیکی پا را حفظ کند. علاوه بر فاکتورهای استاندارد مربوط به جنس و ساختمان کفش، فاکتورهای دیگری نیز درباره خود افراد، صدق می ‌کند که به همان اندازه اهمیت دارند.

– فرم کف پا:

کف پای افراد معمولاً به ۳ شکل دیده می شود.

کف پای قوس دار: اگر نواری باریک، پنجه پا و پاشنه را به هم وصل کند احتمالاً شما کف پای قوس دار دارید و از این رو مستعد پیچ خوردگی پا هنگام راه رفتن هستید.

همیشه به دنبال خرید کفشی باشید که کفی مناسبی برای پوشش دادن قوس کف پای شما داشته باشد و یا از کفی مناسب برای پای خود استفاده کنید.

• کف پای معمولی: اگر نواری که پنجه و پاشنه پا را به هم وصل می کند، پهنای معمولی داشته باشد می توان کف پای شما را ایده آل دانست و این بدین معنی است که پای شما استعداد پیچ خوردگی به سمت داخل یا خارج را ندارد. یک کفش خوب و معمولی انتخاب مناسبی برای شماست.

• کف پای پهن: در این نوع کف پا خیلی کم قوس وجود دارد و اغلب پاشنه ی پا، تحت فشار شدید قرار می گیرد. این افراد معمولاً هنگام راه رفتن دچار پیچ خوردگی داخل پا می شوند. پس نوعی از کفش را انتخاب کنید که شست پای شما را به خوبی حمایت کرده و تحت فشار قرار ندهد.

• خطر کفش ‏های پاشنه بلند: گاهی وقت‏ها خانمها با پوشیدن یک کفش پاشنه بلند آن قدر از بلند قد شدن کاذب و موقت احساس رضایت می‏ کنند که یادشان می‏رود پوشیدن این کفش ممکن است به سلامتی شان آسیب برساند.

ضمن اینکه پوشیدن کفش نامناسب، تنگ و پاشنه بلند فقط به پاها آسیب نمی‏رساند، بلکه به زانو، کمر، استخوان‏های ستون فقرات و لگن هم آسیب وارد می‏ کند.

وقتی شما کفش پاشنه بلند می ‏پوشید، کمر برای جبران فشار وارد شده به پاها، قوس زیادی به خود می‏ گیرد و از حالت طبیعی خارج می‏ شود. در این حالت فشار زیادی به دیسک‏های بین مهره‏ای ستون فقرات و مفصل زانو وارد می ‏شود. مقدار این فشار به ارتفاع پاشنه ی کفش بستگی دارد و هر چه پاشنه کفش بلندتر باشد، فشار بیشتری به عضلات، استخوان‏ها و مفاصل وارد می‏ شود.

در مقایسه با کفش‏ های پاشنه کوتاه، کفشی با پاشنه‏ای حدود ۲/۵ سانتی ‌متر ۲۲ درصد، کفشی با پاشنه ۵ سانتی ‌متر ۵۷ درصد و کفشی که پاشنه ۸ سانتی ‌متری دارد ۷۶ درصد به دیسک‏های بین مهره‏ای و زانو بیشتر فشار وارد می‏ کند.

کفش‏های پاشنه بلند، عضلات پشت ساق پاها را فشرده و منقبض می ‏کنند و عملیات خون‌رسانی در این عضلات را مختل می‏ کنند. همچنین کفش‏های تنگ و پاشنه بلند پوست پا را از حالت طبیعی خارج کرده و پس از مدتی آن را ضخیم کرده و پینه ایجاد می‏ کنند. پینه ‏های پا، اغلب دردناک بوده و پا را بد شکل می ‏کنند.

دیدگاه خود را بیان کنید